سلام علی آل یاسین

شب هایی که سراسر نور است وروشنایی برسر سجاده ی عشق می نشینم وفرازهای جوشن کبیر را زمزمه می کنم.

ولی خدای عزیزم !خوب می دانی ومی دانم، اگر تمام عالمیان بنشینند وبه تعدادتمامی موجودات عالم امکان  فرازهایی در وصفت بگویند،نتوانند ذره ای از لطف ورحمتت را وصف کنند.

ای منزه وپاک از هر عیب ونقص ،با هربارگفتن “سبحانک یالا اله الاانت الغوث الغوث خلصنا من الناریارب“به خودت پناه می آورم وتورا می خواهم،فقط تو را!

چرا که ،جز خودت را یارای این نیست تا از اوطلب یاری کنم.